الیزابت

دخترکم؛ دلبندم؛ دردانه ام؛ نازنینم نمی دانم با چه عنوانی خطابت کنم که برازنده این همه لطف و مهربانی خدا باشد. تو که آینه تمام نمایی از خدا هستی چراکه هر آنچه صفات زیباست در تو تجلی یافته. هر روز عشق و مهر و دوستی را بیشتر در درونت می یابم و درک میکنم عظمت لایتناهی خداوند را. الیسا جانم، ماهروزت - سه سال و یازده ماهگیت - چهل و هفت ماهگیت - مبارکت باد. ...

نازنینم؛ این روزها که ماه رمضان بود به محض چیدن سفره افطار اولین نفر میومدی و میگفتی کِی غذا میخوریم؟ و بعد بدون اینکه منتظر بمونی میگفتی من هم روزه ام، گنجشکی گرفتم. الهی من فدای تو فرشته کوچولوی مهربونم که روزه گنجشکی میگیری. یه موقع هایی هم میومدی میگفتی میشه آب بخورم؟ روزه ام نِمی ره؟ جالب اینجاست که قبل و بعدش همه چیز میخوردی که الهی نوش جونت باشه. توی این ماه هم مهمونی افطاری دادیم و هم برای افطاری به مهمونی رفتیم و خلاصه اینکه به شما عزیزدل حسابی خوش گذشت. توی مهد هم سفره افطاری برای شما عشقولیا پهن کردن و یه شعر هم یاد گرفتی که مرتب برای خودت زمزمه میکنی البته من فقط قسمت آخرش رو متوجه میشم:      &nbs...